Studia krótkiego cyklu

Forma kształcenia – hybrydowa

Opis zawodu
Specjalista układów automatyki przemysłowej jest osobą zajmującym się diagnozowaniem,
naprawą i konserwacją wszelkich problemów związanych z automatyką przemysłową. Jego
głównym zadaniem jest zapewnienie prawidłowego działania urządzeń sterujących i systemów
automatyzacji w zakładach przemysłowych.
Do obowiązków specjalisty układów automatyki przemysłowej należy między innymi:
1. Diagnozowanie usterek i awarii w systemach automatyki przemysłowej.
2. Naprawa i wymiana uszkodzonych podzespołów, modułów czy czujników.
3. Konserwacja i czyszczenie urządzeń automatyki przemysłowej.
4. Programowanie sterowników PLC (programmable logic controller).
5. Testowanie i sprawdzanie działania systemów automatyki.
6. Doradzanie klientom w zakresie optymalizacji i modernizacji systemów automatyki.
7. Prowadzenie dokumentacji serwisowej i raportowania przeprowadzonych działań.
Specjalista układów automatyki przemysłowej powinien posiadać wiedzę z zakresu elektroniki,
automatyki, programowania oraz znajomość różnych rodzajów sterowników i systemów automatyki
używanych w przemyśle. Ważne jest także, aby posiadał umiejętność szybkiego diagnozowania
problemów oraz kreatywności w znalezieniu rozwiązań.
Podsumowując, specjalista układów automatyki przemysłowej to specjalista, którego głównym
zadaniem jest utrzymanie sprawności i efektywności systemów automatyki w przedsiębiorstwach
przemysłowych poprzez naprawę, konserwację i optymalizację urządzeń oraz sterowników.
Absolwent powinien być przygotowany do wykonywania zadań zawodowych:
1. Montowania układów automatyki przemysłowej,
2. Uruchamiania układów automatyki przemysłowej,
3. Obsługi układów automatyki przemysłowej;
4. Organizowania prac związanych z konserwacją, diagnostyką i naprawą układów automatyki
przemysłowej,
5. Wykonywania czynności związanych z konserwacją układów automatyki przemysłowej,
6. Wykonywania czynności związanych z diagnostyką i naprawą układów automatyki
przemysłowej.
Nazwa jednostki efektów kształcenia
Bezpieczeństwo i higiena pracy
Podstawy automatyki
Montaż układów automatyki przemysłowej
Uruchamianie i obsługa układów automatyki przemysłowej
Przeglądy i konserwacja układów automatyki przemysłowej
Diagnostyka i naprawa układów automatyki przemysłowej
Język obcy zawodowy

Forma kształcenia – hybrydowa

Opis zawodu
Specjalista robotyk to inżynier lub technik zajmujący się projektowaniem, budową,
programowaniem oraz utrzymaniem robotów i systemów automatyki. Specjalista w tej dziedzinie
łączy wiedzę z zakresu inżynierii mechanicznej, elektrycznej, informatyki oraz automatyki. Praca
robota znajduje zastosowanie w różnych branżach, takich jak przemysł, medycyna, logistyka czy
rolnictwo.
Czynności zawodowe specjalisty robotyki:
1. Projektowanie systemów robotycznych:
 Opracowywanie koncepcji robotów oraz ich elementów konstrukcyjnych.
 Tworzenie modeli 3D oraz rysunków technicznych.
2. Programowanie robotów:
 Pisanie i testowanie oprogramowania sterującego robotami.
 Wykorzystanie języków programowania takich jak Python, C++ czy specjalistycznych
języków dla robotyki (np. ROS – Robot Operating System).
3. Integracja systemów:
 Łączenie robotów z innymi systemami automatyki i urządzeniami.
 Zapewnienie komunikacji między różnymi komponentami systemu.
4. Testowanie i wdrażanie:
 Przeprowadzanie testów funkcjonalnych oraz wydajnościowych robotów.
 Wdrażanie systemów robotycznych do rzeczywistych warunków pracy.
5. Utrzymanie i serwisowanie:
 Diagnostyka i usuwanie awarii.
 Regularne przeglądy techniczne i konserwacje.
6. Monitoring i optymalizacja procesów:
 Analiza efektywności pracy robotów i systemów automatyki.
 Wprowadzanie usprawnień i optymalizacji w działaniu robotów.
7. Współpraca z zespołem:
 Praca w interdyscyplinarnych zespołach z innymi inżynierami, technikami oraz
specjalistami z różnych dziedzin.
 Udział w projektach badawczo-rozwojowych.
Umiejętności wymagane:
 Umiejętność modelowania i projektowania w programach CAD.
 Znajomość zasad automatyki oraz systemów sterowania.
 Umiejętność programowania i rozwiązywania problemów.
 Dobre zdolności analityczne oraz kreatywność.
 Umiejętność pracy w zespole.
Specjalista robotyk ma kluczowe znaczenie w rozwoju nowoczesnych technologii i automatyzacji,
które mają na celu zwiększenie efektywności produkcji oraz poprawę jakości życia.
Absolwent powinien być przygotowany do wykonywania zadań zawodowych:
1. Wykonywania montażu urządzeń i systemów robotyki,
2. Uruchamiania urządzeń i systemów robotyki,
3. Obsługi urządzeń i systemów robotyki,
4. Programowania urządzeń i systemów robotyki,
5. Eksploatacji urządzeń i systemów robotyki,
6. Diagnostyki i konserwacji urządzeń i systemów robotyki.
Nazwa jednostki efektów kształcenia
Bezpieczeństwo i higiena pracy
Podstawy robotyki
Montaż urządzeń i systemów robotyki
Uruchamianie urządzeń i systemów robotyki

Obsługa urządzeń i systemów robotyki
Programowanie urządzeń i systemów robotyki
Eksploatacja urządzeń i systemów robotyki
Diagnostyka i konserwacja urządzeń i systemów robotyki
Język obcy zawodowy

Forma kształcenia – hybrydowa

Opis zawodu
Specjalista, programista urządzeń i systemów mechatronicznych zajmuje się obsługą, konserwacją
i naprawą urządzeń oraz systemów mechatronicznych, które łączą w sobie elementy mechaniczne,
elektroniczne oraz informatyczne. Ich głównym zadaniem jest zapewnienie sprawnego działania
maszyn i urządzeń, diagnozowanie awarii oraz ich usuwanie. Ponadto programiści mechatroniczni
tworzą także oprogramowanie sterujące i nadzorujące działanie tych systemów.
Niektóre z czynności wykonywanych przez specjalistów, programistów urządzeń i systemów
mechatronicznych to:
1. Diagnozowanie i naprawianie usterek mechanicznych, elektronicznych oraz
programistycznych.
2. Konserwacja i konserwacja systemów mechatronicznych.
3. Aktualizacja oprogramowania urządzeń i systemów.
4. Tworzenie i modyfikowanie programów sterowania.
5. Testowanie i ocena sprawności urządzeń i systemów.
6. Szkolenie użytkowników w zakresie obsługi i konserwacji.
7. Współpraca z innymi specjalistami, np. inżynierami elektronikami i informatykami.
Specjalista, programista urządzeń i systemów mechatronicznych powinien posiadać szeroką wiedzę
z zakresu mechaniki, elektroniki, automatyki oraz informatyki. Musi być również samodzielny,
zdolny do szybkiego myślenia i podejmowania decyzji oraz dokładny i precyzyjny w
wykonywanych czynnościach. Ponadto ważna jest także umiejętność analitycznego myślenia oraz
doskonała znajomość języków programowania i systemów sterowania.
Absolwent powinien być przygotowany do wykonywania zadań zawodowych:
1. Montowania urządzeń i systemów mechatronicznych,
2. Wykonywania rozruchu urządzeń i systemów mechatronicznych,
3. Wykonywania konserwacji urządzeń i systemów mechatronicznych;
4. Eksploatowania urządzeń i systemów mechatronicznych,
5. Tworzenia dokumentacji technicznej urządzeń i systemów mechatronicznych,
6. Programowania urządzeń i systemów mechatronicznych.
Nazwa jednostki efektów kształcenia
Bezpieczeństwo i higiena pracy
Podstawy mechatroniki
Montaż elementów, podzespołów i zespołów mechanicznych
Montaż elementów, podzespołów i zespołów pneumatycznych i hydraulicznych
Montaż elementów i podzespołów elektrycznych i elektronicznych
Rozruch urządzeń i systemów mechatronicznych
Konserwacja urządzeń i systemów mechatronicznych
Obsługa urządzeń i systemów mechatronicznych
Tworzenie dokumentacji technicznej urządzeń i systemów mechatronicznych
Podstawy programowania urządzeń i systemów mechatronicznych
Język obcy zawodowy

Forma kształcenia – hybrydowa

Opis zawodu
Specjalista urządzeń elektronicznych to osoba odpowiedzialna za naprawę i konserwację różnego
rodzaju elektronicznych urządzeń, takich jak komputery, telewizory, smartfony, konsol do gier, czy
sprzęt AGD.
Do głównych obowiązków specjalisty urządzeń elektronicznych należą:
1. Diagnozowanie usterek i problemów technicznych urządzeń elektronicznych.
2. Naprawa, wymiana lub modernizacja uszkodzonych części elektronicznych.
3. Czyszczenie i konserwacja urządzeń elektronicznych.
4. Testowanie urządzeń po naprawach, aby upewnić się, że działają prawidłowo.
5. Dbanie o bezpieczeństwo i higienę pracy podczas naprawy urządzeń.
Specjalista urządzeń elektronicznych powinien posiadać odpowiednie wykształcenie techniczne
oraz doświadczenie w obszarze elektroniki. Ponadto powinien być zaznajomiony z nowoczesnymi
technologiami używanymi w elektronice oraz posiadać umiejętność diagnozowania i
rozwiązywania problemów technicznych. Ważne jest również posiadanie umiejętności obsługi
narzędzi i urządzeń specjalistycznych, które są niezbędne do naprawy elektronicznych urządzeń.
Absolwent powinien być przygotowany do wykonywania zadań zawodowych:
1. Montowania elementów oraz układów elektronicznych na płytkach drukowanych,
2. Wykonywania instalacji elektronicznych i instalowania urządzeń elektronicznych,
3. Uruchamiania układów i instalacji elektronicznych,
4. Demontowania i przygotowania do recyklingu elementów, urządzeń i instalacji
elektronicznych;
5. Użytkowania instalacji elektronicznych i urządzeń elektronicznych,
6. Konserwowania i naprawy instalacji elektronicznych oraz urządzeń elektronicznych.
Nazwa jednostki efektów kształcenia
Bezpieczeństwo i higiena pracy
Podstawy elektroniki
Montaż i demontaż elementów, układów i urządzeń elektronicznych
Wykonywanie instalacji wraz z montażem urządzeń elektronicznych
Użytkowanie urządzeń elektronicznych oraz pomiary sygnałów i parametrów elektronicznych
Konserwacja i naprawa instalacji oraz urządzeń elektronicznych
Język obcy zawodowy

Forma kształcenia – hybrydowa

Opis zawodu
Specjalista maszyn elektrycznych, urządzeń i instalacji elektrycznych odpowiedzialny jest za
utrzymanie sprawnego działania i konserwację różnego rodzaju urządzeń elektrycznych. Do jego
zadań należy diagnozowanie usterek, naprawa uszkodzeń, konserwacja i konserwacja maszyn
i urządzeń elektrycznych.
Czynności zawodowe specjalisty maszyn elektrycznych, urządzeń i instalacji elektrycznych mogą
obejmować:
1. Diagnozowanie usterek i awarii w maszynach, urządzeniach i instalacjach elektrycznych.
2. Naprawa uszkodzeń w układach elektrycznych.
3. Wykonywanie przeglądów technicznych i konserwacji maszyn i urządzeń elektrycznych.
4. Montaż, demontaż i modernizacja maszyn i urządzeń elektrycznych.
5. Testowanie urządzeń po naprawach i konserwacji.
6. Wykonywanie pomiarów i testów elektrycznych.
7. Obsługa dokumentacji technicznej i sporządzanie raportów z przeprowadzonych prac.
Specjalista maszyn elektrycznych, urządzeń i instalacji elektrycznych musi być doświadczony oraz
posiadać odpowiednie kwalifikacje i umiejętności techniczne. Powinien również być świadomy
przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy obowiązujących w branży elektrycznej. Jest to zawód
wymagający precyzji, skrupulatności i sprawności manualnej.
Absolwent powinien być przygotowany do wykonywania zadań zawodowych:
1. Wykonywania i uruchamiania instalacji elektrycznych na podstawie dokumentacji
technicznej,
2. Montowania i uruchamiania maszyn i urządzeń elektrycznych na podstawie dokumentacji
technicznej,
3. Wykonywania konserwacji instalacji, maszyn i urządzeń elektrycznych;
4. Eksploatowania instalacji elektrycznych,
5. Eksploatowania maszyn i urządzeń elektrycznych.
Nazwa jednostki efektów kształcenia
Bezpieczeństwo i higiena pracy
Podstawy elektrotechniki
Montaż, uruchamianie i konserwacja instalacji elektrycznych
Montaż, uruchamianie i konserwacja maszyn i urządzeń elektrycznych
Eksploatacja instalacji elektrycznych
Eksploatacja maszyn i urządzeń elektrycznych
Język obcy zawodowy

Forma kształcenia – hybrydowa

Opis zawodu
Specjalista urządzeń i systemów energetyki odnawialnej to osoba zajmujący się konserwacją,
naprawą i konserwacją różnego rodzaju instalacji związanych z wykorzystaniem odnawialnych
źródeł energii, takich jak panele fotowoltaiczne, turbiny wiatrowe, elektrownie wodne czy
elektrownie słoneczne.
Do głównych obowiązków specjalisty urządzeń i systemów energetyki odnawialnej należy:
1. Wykonywanie przeglądów technicznych i konserwacja instalacji.
2. Diagnozowanie usterek i naprawa uszkodzeń w urządzeniach.
3. Dokonywanie montażu i demontażu podzespołów.
4. Prowadzenie dokumentacji serwisowej.
5. Wykonywanie testów sprawnościowych instalacji.
6. Doradztwo klientom w zakresie eksploatacji i konserwacji systemów energii odnawialnej.
specjalista urządzeń i systemów energetyki odnawialnej musi być dobrze zaznajomiony z zasadami
działania urządzeń wykorzystujących odnawialne źródła energii oraz posiadać umiejętności
techniczne pozwalające na szybką diagnozę i naprawę ewentualnych usterek. Ponadto może
wymagać posiadania odpowiednich certyfikatów potwierdzających kwalifikacje w dziedzinie
energii odnawialnej.
Absolwent powinien być przygotowany do wykonywania zadań zawodowych:
1. Montażu urządzeń i systemów energetyki odnawialnej,
2. Uruchamiania urządzeń i systemów energetyki odnawialnej oraz wyceny robót;
3. Wykonywania konserwacji oraz napraw urządzeń i systemów energetyki odnawialnej,
4. Monitorowania i nadzorowania urządzeń i systemów energetyki odnawialnej,
5. Oceny oddziaływana urządzeń i systemów energetyki odnawialnej na środowisko.
Nazwa jednostki efektów kształcenia
Bezpieczeństwo i higiena pracy
Podstawy energetyki
Technologia montażu urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
Montowanie i uruchamianie urządzeń i systemów energetyki odnawialnej oraz wycena robót
Monitorowanie systemów energetyki odnawialnej
Eksploatacja urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
Określanie oddziaływania energetyki odnawialnej na środowisko
Język obcy zawodowy

Forma kształcenia – hybrydowa

Opis zawodu
Specjalista ds. chłodnictwa i klimatyzacji to zawód związany z projektowaniem, instalacją,
konserwacją i naprawą systemów chłodniczych oraz klimatyzacyjnych. Osoby pracujące w tym
zawodzie zajmują się zapewnieniem odpowiednich warunków temperatury, wilgotności i jakości
powietrza w budynkach mieszkalnych, przemysłowych oraz w różnych obiektach użyteczności
publicznej.
Czynności zawodowe specjalisty ds. chłodnictwa i klimatyzacji:
1. Projektowanie systemów: Opracowywanie projektów instalacji chłodniczych
i klimatyzacyjnych, które spełniają wymagania klienta oraz normy bezpieczeństwa.
2. Instalacja systemów: Montaż urządzeń chłodniczych i klimatyzacyjnych, w tym jednostek
zewnętrznych i wewnętrznych, rur, przewodów i innych elementów instalacji.
3. Konserwacja i serwis: Regularne przeprowadzanie przeglądów, konserwacji oraz napraw
urządzeń, aby zapewnić ich prawidłowe funkcjonowanie i wydajność.
4. Diagnostyka awarii: Identyfikowanie przyczyn awarii i usterek w systemach chłodniczych i
klimatyzacyjnych oraz proponowanie rozwiązań.
5. Doradztwo techniczne: Udzielanie klientom informacji na temat doboru odpowiednich
systemów, ich eksploatacji oraz efektywności energetycznej.
6. Monitorowanie efektywności energetycznej: Analizowanie wydajności systemów pod kątem
zużycia energii i wprowadzanie działań mających na celu oszczędności.
7. Przygotowywanie dokumentacji: Tworzenie raportów i dokumentacji technicznej związanej
z przeprowadzonymi pracami, przeglądami oraz serwisem.
8. Szkolenie użytkowników: Przeprowadzanie szkoleń dla użytkowników systemów
chłodniczych i klimatyzacyjnych, dotyczących ich prawidłowej eksploatacji.
9. Stosowanie norm i przepisów: Zapewnienie, że wszystkie instalacje są zgodne
z obowiązującymi normami, przepisami oraz regulacjami dotyczącymi ochrony środowiska.
10. Zarządzanie projektami: Koordynowanie prac związanych z instalacją i serwisem systemów
chłodniczych i klimatyzacyjnych, w tym nadzorowanie zespołu techników.
Specjalista ds. chłodnictwa i klimatyzacji musi posługiwać się wiedzą teoretyczną i praktyczną, aby
skutecznie zajmować się różnorodnymi systemami, a także być na bieżąco z nowinkami
technicznymi oraz zmieniającymi się normami i przepisami.
Absolwent powinien być przygotowany do wykonywania zadań zawodowych:
1. Wykonywania robót związanych z montażem urządzeń i instalacji chłodniczych,
klimatyzacyjnych oraz pomp ciepła,
2. Wykonywania robót związanych z uruchamianiem urządzeń i instalacji chłodniczych,
klimatyzacyjnych oraz pomp ciepła;
3. Eksploatacji urządzeń i instalacji chłodniczych, klimatyzacyjnych oraz pomp ciepła,
4. Organizowania prac związanych z montażem i eksploatacją urządzeń i instalacji
chłodniczych, klimatyzacyjnych oraz pomp ciepła
Nazwa jednostki efektów kształcenia
Bezpieczeństwo i higiena pracy
Podstawy chłodnictwa i klimatyzacji
Montaż instalacji i urządzeń chłodniczych
Montaż instalacji i urządzeń klimatyzacyjnych
Montaż pomp ciepła
Eksploatacja instalacji i urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych oraz pomp ciepła
Organizowanie prac związanych z montażem instalacji i urządzeń chłodniczych
Organizowanie prac związanych z montażem instalacji i urządzeń klimatyzacyjnych
Organizowanie prac związanych z montażem pomp ciepła
Organizowanie prac związanych z eksploatacją instalacji i urządzeń chłodniczych,
klimatyzacyjnych oraz pomp ciepła
Język obcy zawodowy

Forma kształcenia – hybrydowa

Opis zawodu
Specjalista inżynierii sanitarnej to profesjonalista zajmujący się projektowaniem, realizacją oraz
nadzorowaniem systemów i instalacji sanitarnych, które mają na celu zapewnienie odpowiednich
warunków sanitarno-epidemiologicznych w budynkach i obiektach infrastrukturalnych. Jest to
dziedzina, która łączy aspekty inżynieryjne, zdrowotne i środowiskowe.
Specjalista inżynierii sanitarnej działa w obszarze szeroko pojętej inżynierii budowlanej,
koncentrując się na instalacjach wodno-kanalizacyjnych, systemach grzewczych, wentylacyjnych
oraz klimatyzacyjnych. Osoby pracujące w tym zawodzie są odpowiedzialne za tworzenie
rozwiązań, które nie tylko spełniają normy techniczne, ale również dbają o zdrowie i
bezpieczeństwo użytkowników budynków.
Czynności zawodowe:
1. Projektowanie instalacji sanitarnych – opracowywanie projektów systemów wodno-
kanalizacyjnych, grzewczych oraz wentylacyjnych, uwzględniając odpowiednie normy,
przepisy budowlane i sanitarne.
2. Analiza potrzeb klienta – konsultacje z klientami w celu zrozumienia ich wymagań i potrzeb
dotyczących jakości wody, wentylacji czy ogrzewania.
3. Nadzór nad realizacją projektów – kontrolowanie prac budowlanych i instalacyjnych,
zapewniając zgodność z zatwierdzonym projektem oraz przepisami prawa.
4. Prowadzenie badań i analiz – ocena jakości wody, analizy mikrobiologiczne oraz badania
systemów wentylacyjnych, aby zapewnić odpowiednie standardy sanitarno-
epidemiologiczne.
5. Wdrażanie technologii ekologicznych – projektowanie i wdrażanie rozwiązań z zakresu
odnawialnych źródeł energii, takich jak systemy solarne czy pompy ciepła.
6. Doradztwo techniczne – udzielanie porad dotyczących doboru odpowiednich materiałów
i technologii w zakresie inżynierii sanitarnej.
7. Sporządzanie dokumentacji – tworzenie i prowadzenie dokumentacji projektowej, w tym
rysunków technicznych, specyfikacji oraz raportów z wykonania.
8. Szkolenie i edukacja – organizowanie szkoleń dla personelu budowlanego lub przyszłych
inżynierów w zakresie najlepszych praktyk w inżynierii sanitarnej.
9. Monitorowanie przepisów prawa – śledzenie zmian w przepisach budowlanych i sanitarnych
oraz dostosowywanie projektów do aktualnych norm.
Specjalista inżynierii sanitarnej odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu komfortu i bezpieczeństwa
użytkowników budynków, a jego praca ma istotny wpływ na zdrowie publiczne oraz ochronę
środowiska.
Absolwent powinien być przygotowany do wykonywania zadań zawodowych:
1. Wykonywania robót przygotowawczych związanych z budową sieci komunalnych oraz
montażem instalacji sanitarnych,
2. Wykonywania robót związanych z budową sieci wodociągowych, kanalizacyjnych,
gazowych oraz sieci i węzłów ciepłowniczych,
3. Wykonywania montażu instalacji wodociągowych, kanalizacyjnych, gazowych,
grzewczych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych,
4. Wykonywania robót związanych z konserwacją, remontem i modernizacją sieci oraz
instalacji sanitarnych;
5. Organizowania i wykonywania robót przygotowawczych związanych z budową sieci oraz
montażem instalacji sanitarnych,
6. Organizowania i wykonywania robót związanych z budową sieci wodociągowych,
kanalizacyjnych, gazowych i grzewczych,
7. Organizowania i wykonywania robót związanych z montażem instalacji wodociągowych,
kanalizacyjnych, gazowych, grzewczych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych,
8. Organizowania i wykonywania robót związanych z eksploatacją sieci oraz instalacji
sanitarnych.

Nazwa jednostki efektów kształcenia
Bezpieczeństwo i higiena pracy
Podstawy budownictwa
Wykonywanie robót związanych z budową, montażem oraz eksploatacją sieci i instalacji
wodociągowych
Wykonywanie robót związanych z budową, montażem oraz eksploatacją sieci i instalacji
kanalizacyjnych
Wykonywanie robót związanych z budową, montażem oraz eksploatacją sieci i instalacji gazowych
Wykonywanie robót związanych z budową, montażem oraz eksploatacją sieci ciepłowniczych,
węzłów cieplnych oraz instalacji grzewczych
Wykonywanie robót związanych z montażem oraz eksploatacją instalacji wentylacyjnych
i klimatyzacyjnych
Organizowanie robót związanych z budową, montażem i eksploatacją sieci oraz instalacji
wodociągowych i kanalizacyjnych
Organizowanie robót związanych z budową, montażem oraz eksploatacją sieci i instalacji gazowych
Organizowanie robót związanych z budową, montażem i eksploatacją sieci ciepłowniczych, węzłów
cieplnych oraz instalacji grzewczych
Organizowanie robót związanych z montażem i eksploatacją instalacji wentylacyjnych
i klimatyzacyjnych
Język obcy zawodowy

Forma kształcenia – hybrydowa

Opis zawodu
Specjalista gazownictwa to zawód związany z branżą gazową, który obejmuje różnorodne zadania
związane z projektowaniem, budową, eksploatacją i utrzymaniem instalacji gazowych. Osoby
pracujące w tym zawodzie mają kluczowe znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa i
efektywności systemów gazowych, a także dla ochrony środowiska.
Czynności zawodowe specjalisty gazownictwa:
1. Projektowanie instalacji gazowych:
 Opracowywanie projektów sieci gazowych oraz instalacji gazowych dla budynków
i obiektów przemysłowych.
 Zbieranie danych dotyczących wymaganych parametrów technicznych.
2. Nadzór nad budową:
 Koordynowanie prac budowlanych związanych z instalacjami gazowymi.
 Kontrola jakości materiałów i wykonania.
3. Instalacja systemów gazowych:
 Montaż urządzeń i instalacji gazowych, takich jak kotły, piecyki, a także rurociągi.
 Przeprowadzanie prób szczelności i testów funkcjonalnych nowych instalacji.
4. Utrzymanie i konserwacja:
 Regularne przeglądy techniczne i konserwacje istniejących instalacji gazowych.
 Wykrywanie i usuwanie awarii oraz usterek w systemach gazowych.
5. Doradztwo i wsparcie techniczne:
 Udzielanie informacji i konsultacji technicznych klientom oraz innym specjalistom.
 Nauczanie osób obsługujących urządzenia gazowe, jak należy je użytkować w sposób
bezpieczny.
6. Zapewnienie bezpieczeństwa:
 Wdrażanie procedur i standardów dotyczących bezpieczeństwa pracy z gazem.
 Monitorowanie przepisów prawnych i norm związanych z branżą gazowniczą.
7. Edukacja i szkolenia:
 Organizowanie oraz prowadzenie szkoleń dla personelu zajmującego się obsługą instalacji
gazowych.
 Uczestnictwo w kursach doskonalących w zakresie nowych technologii i regulacji
prawnych.
8. Współpraca z innymi specjalistami:
 Współdziałanie z inżynierami, projektantami, a także z pracownikami innych branż w celu
realizacji projektów.
Praca w zawodzie specjalisty gazownictwa wymaga zarówno wiedzy teoretycznej, jak i
praktycznych umiejętności związanych z technologią gazową, a także odpowiednich uprawnień
zawodowych i certyfikatów. Dodatkowo, specjaliści w tej dziedzinie muszą dbać o ciągłe
doskonalenie swoich kompetencji, aby nadążać za dynamicznymi zmianami w branży.
Absolwent powinien być przygotowany do wykonywania zadań zawodowych:
1. Organizowania i wykonywania robót związanych z budową sieci gazowych,
2. Organizowania i wykonywania prac związanych z eksploatacją sieci gazowych,
3. Lokalizowania oraz usuwania awarii sieci gazowych,
4. Organizowania i wykonywania robót związanych z budową instalacji gazowych,
5. Organizowania i wykonywania prac związanych z eksploatacją instalacji gazowych,
6. Lokalizowania oraz usuwania awarii instalacji gazowych.
Nazwa jednostki efektów kształcenia
Bezpieczeństwo i higiena pracy
Podstawy gazownictwa
Organizowanie i wykonywanie robót związanych z budową sieci gazowych
Organizowanie i wykonywanie robót związanych z eksploatacją sieci gazowych

Podstawy budowy instalacji gazowych
Organizowanie i wykonywanie robót związanych z budową instalacji gazowych
Organizowanie i wykonywanie robót związanych z eksploatacją instalacji gazowych
Język obcy zawodowy

Forma kształcenia – hybrydowa

Opis zawodu
Programista, operator obrabiarek skrawających CNC jest specjalistą odpowiedzialnym za
programowanie i obsługę komputerowo sterowanych obrabiarek skrawających CNC. Jego głównym
zadaniem jest tworzenie specjalnych programów, które kontrolują obrabiarki w celu precyzyjnego
obrabiania materiałów, takich jak metal, plastik czy drewno.
Do obowiązków zawodu Programisty, operatora obrabiarek skrawających CNC należy także:
1. Wymiary materiału i dostarczenie ich do obrabiarki.
2. Wybór odpowiednich narzędzi do obróbki.
3. Monitorowanie procesu obróbki i konserwacja obrabiarki.
4. Wykrywanie i eliminowanie błędów w programach obróbkowych.
5. Współpraca z innymi pracownikami, np. inżynierami produkcji czy technikami utrzymania
ruchu.
Programista, operator obrabiarek skrawających CNC powinien posiadać umiejętności
programowania, obsługi obrabiarek CNC oraz znajomość procesów obróbczych. Wymagana jest
także precyzja, umiejętność pracy w zespole oraz zdolność do rozwiązywania problemów
technicznych.
Absolwent powinien być przygotowany do wykonywania zadań zawodowych:
1. Przygotowywania obrabiarek skrawających konwencjonalnych i sterowanych numerycznie
do planowanej obróbki,
2. Wykonywania obróbki na konwencjonalnych obrabiarkach skrawających zgodnie
z dokumentacją technologiczną,
3. Wykonywania obróbki na obrabiarkach skrawających sterowanych numerycznie zgodnie
z dokumentacją technologiczną.
Nazwa jednostki efektów kształcenia
Bezpieczeństwo i higiena pracy
Podstawy obróbki ręcznej i maszynowej oraz montażu
Przygotowywanie obrabiarek skrawających do obróbki
Wykonywanie obróbki na konwencjonalnych obrabiarkach skrawających
Wykonywanie obróbki na obrabiarkach skrawających sterowanych numerycznie
Język obcy zawodowy

Forma kształcenia – hybrydowa

Opis zawodu
Specjalista procesów produkcji maszyn i urządzeń jest odpowiedzialny za nadzorowanie procesów
produkcyjnych w zakładach, fabrykach lub firmach zajmujących się produkcją maszyn i urządzeń.
Jego głównym zadaniem jest zapewnienie efektywnego i bezpiecznego przebiegu produkcji oraz
nadzór nad pracą zespołu produkcyjnego.
Do głównych obowiązków specjalista procesów produkcji maszyn i urządzeń należy:
1. Planowanie i organizacja produkcji maszyn i urządzeń w zakładzie produkcyjnym.
2. Nadzór nad procesem produkcji, w tym kontrola jakości, terminowości i kosztów produkcji.
3. Koordynacja pracy zespołu produkcyjnego oraz nadzór nad realizacją zadań przez
pracowników.
4. Rozwiązywanie problemów produkcyjnych i doskonalenie procesów produkcyjnych.
5. Współpraca z innymi działami firmy, takimi jak dział techniczny, dział zakupów czy dział
sprzedaży.
6. Zapewnienie przestrzegania norm bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie
produkcyjnym.
Specjalista procesów produkcji maszyn i urządzeń powinien posiadać doświadczenie w pracy na
podobnym stanowisku oraz doskonałe umiejętności organizacyjne, interpersonalne i zarządcze.
Ważne jest również posiadanie wiedzy technicznej z zakresu produkcji maszyn i urządzeń oraz
znajomość przepisów regulujących produkcję.
Absolwent powinien być przygotowany do wykonywania zadań zawodowych:
1. Montowania maszyn i urządzeń,
2. Obsługiwania maszyn i urządzeń,
3. Instalowania i uruchamiania maszyn i urządzeń,
4. Organizowania procesów obróbki i montażu części maszyn i urządzeń,
5. Nadzorowania procesów obróbki i montażu części maszyn i urządzeń.
Nazwa jednostki efektów kształcenia
Bezpieczeństwo i higiena pracy
Podstawy obróbki ręcznej i maszynowej oraz montażu
Obsługa maszyn i urządzeń
Montaż maszyn i urządzeń
Podstawy procesów produkcyjnych
Organizowanie procesów technologicznych obróbki i montażu i demontażu części maszyn i
urządzeń
Nadzorowanie procesów obróbki i montażu części maszyn i urządzeń
Język obcy zawodowy

Forma kształcenia – stacjonarna

Opis zawodu
Specjalista prac spawalniczych jest odpowiedzialny za nadzór nad pracami spawalniczymi oraz
koordynację działań związanych z naprawą elementów maszyn, urządzeń i narzędzi. Jego głównym
zadaniem jest zapewnienie, aby prace spawalnicze oraz naprawy były wykonane zgodnie z
normami i standardami bezpieczeństwa.
Do głównych obowiązków specjalisty prac spawalniczych należy:
1. Planowanie i organizacja prac spawalniczych.
2. Nadzór nad procesem spawania oraz kontrola jakości.
3. Zarządzanie zespołem pracowników spawalniczych.
4. Koordynacja działań związanych z naprawą elementów maszyn, urządzeń i narzędzi.
5. Monitorowanie stanu technicznego maszyn i urządzeń.
6. Rozwiązywanie problemów technicznych związanych z procesem spawania oraz naprawą
elementów.
7. Współpraca z innymi działami firmy w zakresie zapewnienia sprawnego procesu
produkcyjnego.
Specjalista prac spawalniczych musi posiadać umiejętności techniczne związane z procesem
spawania oraz naprawą elementów maszyn, urządzeń i narzędzi. Wymagana jest również zdolność
do zarządzania zespołem oraz doskonała organizacja pracy. Posiadanie certyfikatów z zakresu
spawania oraz doświadczenie w dziedzinie naprawy elementów technicznych będzie dodatkowym
atutem.
Absolwent powinien być przygotowany do wykonywania zadań zawodowych:
1. Wykonywania elementów maszyn, urządzeń i narzędzi metodą obróbki ręcznej,
2. Wykonywania elementów maszyn, urządzeń i narzędzi metodą obróbki maszynowej,
3. Wykonywania połączeń elementów maszyn, urządzeń i narzędzi,
4. Naprawy i konserwacji elementów maszyn, urządzeń i narzędzi,
5. Rozróżniania wielorakich konstrukcji spajanych,
6. Dobierania warunków spajania, wymagań jakości i metod badań połączeń dla wybranych
rodzajów konstrukcji spawania,
7. Planowania produkcji spawalniczej i organizacji stanowisk do spajania,
8. Prowadzenia procesów spajania wybranymi metodami, zgrzewania, lutowania i klejenia,
9. Nadzorowania przebiegu wytwarzania konstrukcji spajanych.
Nazwa jednostki efektów kształcenia
Bezpieczeństwo i higiena pracy
Podstawy obróbki ręcznej i maszynowej oraz montażu
Wykonywanie elementów maszyn, urządzeń i narzędzi metodą obróbki ręcznej
Wykonywanie elementów maszyn, urządzeń i narzędzi metodą obróbki maszynowej
Wykonywanie połączeń elementów maszyn, urządzeń i narzędzi
Naprawa i konserwacja elementów maszyn, urządzeń i narzędzi
Podstawy spawalnictwa
Organizowanie i wykonywanie procesów spajania
Nadzorowanie przebiegu wytwarzania konstrukcji spawanych
Język obcy zawodowy

Forma kształcenia – hybrydowa

Opis zawodu
Specjalista elektromobilności to zawód, który zyskuje na znaczeniu w kontekście rosnącej
popularności pojazdów elektrycznych oraz zrównoważonego rozwoju transportu. Osoby pracujące
w tym zawodzie zajmują się szerokim zakresem działań związanych z elektryfikacją transportu,
infrastrukturą ładowania oraz implementacją technologii związanych z elektromobilnością.
Specjalista elektromobilności łączy w sobie wiedzę z dziedziny inżynierii, technologii
motoryzacyjnej oraz zarządzania projektami. Jego głównym celem jest promowanie i wspieranie
rozwoju elektromobilności, poprzez analizę, wdrażanie i optymalizację rozwiązań z zakresu
transportu elektrycznego. Specjalista ten może pracować w różnych sektorach, takich jak przemysł
motoryzacyjny, administracja publiczna czy przedsiębiorstwa zajmujące się energią.
Czynności zawodowe:
1. Analiza rynku:
 Przeprowadzanie badań dotyczących trendów elektromobilności.
 Analiza potrzeb klientów i rozwiązań technologicznych.
2. Zarządzanie projektami:
 Planowanie i wdrażanie projektów związanych z rozwojem infrastruktury ładowania.
 Koordynacja działań między różnymi interesariuszami (np. dostawcami energii, firmami
motoryzacyjnymi).
3. Doradztwo technologiczne:
 Udzielanie porad dotyczących wyboru odpowiednich rozwiązań elektrycznych dla
klientów.
 Nadzorowanie instalacji urządzeń do ładowania pojazdów elektrycznych.
4. Szkolenie i informowanie:
 Prowadzenie szkoleń dla pracowników oraz klientów dotyczących korzystania z pojazdów
elektrycznych i infrastruktury ładowania.
 Promowanie korzyści z użytkowania pojazdów elektrycznych.
5. Współpraca z instytucjami:
 Współpraca z władzami lokalnymi i instytucjami regulacyjnymi w zakresie rozwoju
polityki elektromobilności.
 Udział w projektach współfinansowanych przez Unię Europejską lub inne organizacje.
6. Monitoring i ocena efektywności:
 Monitorowanie funkcjonowania infrastruktury ładowania i pojazdów elektrycznych.
 Ocena efektywności wdrożonych rozwiązań i proponowanie usprawnień.
7. Propagowanie zrównoważonego transportu:
 Udział w kampaniach mających na celu promowanie zrównoważonego transportu
i zmniejszenie emisji CO 2 .
Praca specjalisty elektromobilności wymaga nie tylko wiedzy technicznej, ale także umiejętności
interpersonalnych oraz zdolności analitycznych. W miarę rozwoju branży, kompetencje i zakres
obowiązków tego zawodu mogą się zmieniać, co czyni go dynamicznym i perspektywicznym
polem pracy.
Absolwent powinien być przygotowany do wykonywania zadań zawodowych:
1. Przeprowadzania obsługi instalacji mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych,
2. Diagnozowania stanu technicznego mechatronicznych systemów oraz elektrycznych
i elektronicznych układów pojazdów samochodowych,
3. Naprawy mechatronicznych systemów oraz elektrycznych i elektronicznych układów
pojazdów samochodowych,
4. Obsługiwania i naprawiania pojazdów zeroemisyjnych i niskoemisyjnych,
5. Organizowania procesu obsługi i naprawy pojazdów zeroemisyjnych i niskoemisyjnych,
6. Oceniania stanu technicznego pojazdów,
7. Przygotowania do uzyskania kwalifikacji zawodowych do wykonywania prac związanych
z instalacją, naprawą, konserwacją i obsługą systemów elektrycznych.

Nazwa jednostki efektów kształcenia
Bezpieczeństwo i higiena pracy
Podstawy elektromechaniki
Prowadzenie obsługi instalacji mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych
Diagnozowanie i naprawa mechatronicznych systemów oraz elektrycznych i elektronicznych
układów pojazdów samochodowych
Podstawy motoryzacji
Użytkowanie pojazdów samochodowych
Organizowanie obsługi i naprawy pojazdów samochodowych
Nadzorowanie obsługi i naprawy pojazdów samochodowych
Przeprowadzanie badań technicznych pojazdów samochodowych
Język obcy zawodowy

Forma kształcenia – hybrydowa

Opis zawodu
Specjalista procesu obsługi pojazdów samochodowych jest odpowiedzialny za organizowanie
i nadzorowanie prac związanych z obsługą i konserwacją samochodów w warsztacie
samochodowym lub serwisie. Do jego głównych obowiązków należy koordynacja działań
personelu, zarządzanie zapasami i materiałami eksploatacyjnymi, nadzór nad jakością
wykonywanych usług oraz dbanie o zgodność z przepisami i standardami branżowymi.
Przykładowe czynności zawodowe specjalisty procesu obsługi pojazdów samochodowych to:
1. Organizowanie harmonogramu napraw i przeglądów technicznych pojazdów.
2. Nadzorowanie pracy mechaników i innych pracowników serwisu.
3. Kontrola jakości wykonywanych prac i zapewnienie zgodności ze specyfikacją producenta.
4. Zarządzanie zapasami części i materiałów eksploatacyjnych.
5. Prowadzenie dokumentacji serwisowej i raportowanie działań.
6. Zapewnienie przestrzegania przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.
7. Rozwiązywanie problemów technicznych i konfliktów między pracownikami.
8. Współpraca z klientami w zakresie ustalania zakresu i kosztów napraw.
9. Monitorowanie rynku i wprowadzanie nowych technologii i usług do serwisu.
Specjalista procesu obsługi pojazdów samochodowych powinien być osobą dobrze zorganizowaną,
komunikatywną i posiadająca wiedzę techniczną z zakresu konserwacji i napraw samochodów. Jest
to stanowisko wymagające zarządzania zespołem oraz umiejętności rozwiązywania problemów
i podejmowania decyzji w dynamicznym środowisku.
Absolwent powinien być przygotowany do wykonywania zadań zawodowych:
1. Wykonywania przeglądów podzespołów i zespołów stosowanych w pojazdach
samochodowych,
2. Diagnozowania stanu technicznego podzespołów i zespołów pojazdów samochodowych,
3. Wykonywania napraw pojazdów samochodowych,
4. Diagnozowania stanu technicznego pojazdów samochodowych,
5. Obsługiwania i naprawiania pojazdów samochodowych,
6. Organizowanie i nadzorowanie procesu obsługi pojazdów samochodowych,
7. Przeprowadzanie badań technicznych pojazdów samochodowych.
Nazwa jednostki efektów kształcenia
Bezpieczeństwo i higiena pracy
Podstawy motoryzacji
Przeprowadzanie obsługi podzespołów i zespołów stosowanych w pojazdach samochodowych
Diagnozowanie stanu technicznego podzespołów i zespołów pojazdów samochodowych
Wykonywanie napraw pojazdów samochodowych
Użytkowanie pojazdów samochodowych
Organizowanie obsługi i naprawy pojazdów samochodowych
Nadzorowanie obsługi i naprawy pojazdów samochodowych
Przeprowadzanie badań technicznych pojazdów samochodowych
Język obcy zawodowy

Forma kształcenia – hybrydowa

Opis zawodu
Diagnosta mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych jest specjalistą zajmującym się
diagnostyką elektronicznych i mechanicznych systemów samochodowych.
Przykładowe czynności zawodowe diagnosty mechatronicznych systemów pojazdów
samochodowych to:
1. Diagnozowanie i identyfikowanie usterek oraz problemów technicznych w systemach
mechatronicznych pojazdów samochodowych.
2. Wykonywanie testów, pomiarów i analizy danych z różnych czujników i systemów pojazdu.
3. Obsługa specjalistycznego sprzętu diagnostycznego i narzędzi do diagnozowania systemów
mechatronicznych.
4. Dokonywanie konserwacji i naprawy systemów mechatronicznych, w tym wymiana
uszkodzonych części i elementów.
5. Aktualizowanie oprogramowania systemów mechatronicznych oraz kalibracja podzespołów
pojazdu.
6. Współpraca z innymi specjalistami, mechanikami oraz klientami w celu ustalenia przyczyny
usterek i zaproponowania rozwiązań.
7. Prowadzenie dokumentacji dotyczącej diagnozy, naprawy i konserwacji systemów
mechatronicznych pojazdów.
Do głównych zadań diagnosty należy przede wszystkim wykorzystywanie specjalistycznego
sprzętu diagnostycznego do analizowania i identyfikowania usterek oraz problemów technicznych
w pojazdach. W tym celu diagnosta przeprowadza testy i pomiary, interpretuje odczyty z
komputerów pokładowych i analizuje dane techniczne, aby zlokalizować awarie i dokładnie
określić ich przyczynę.
Ponadto diagnosta mechatronik zajmuje się również naprawą i regulacją systemów elektronicznych
oraz mechanicznych w pojazdach samochodowych. Może także doradzać klientom w sprawie
koniecznych napraw oraz udzielać porad dotyczących konserwacji i obowiązkowej diagnostyki.
Wymagania zawodowe dla diagnosty mechatronika obejmują znajomość elektroniki, mechaniki,
pneumatyki oraz hydrauliki, umiejętność korzystania z narzędzi diagnostycznych oraz dobra
orientacja w obsłudze komputerów. Ponadto warto posiadać certyfikaty potwierdzające kwalifikacje
zawodowe w dziedzinie diagnostyki samochodowej.
Absolwent powinien być przygotowany do wykonywania zadań zawodowych:
1. Przeprowadzania obsługi instalacji i konserwacji mechatronicznych systemów pojazdów
samochodowych,
2. Diagnozowania stanu technicznego mechatronicznych systemów pojazdów
samochodowych,
3. Wykonywania napraw elektrycznych i elektronicznych układów pojazdów samochodowych.
Nazwa jednostki efektów kształcenia
Bezpieczeństwo i higiena pracy
Podstawy motoryzacji
Przeprowadzanie obsługi i konserwacji mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych
Diagnozowanie stanu technicznego mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych
Wykonywanie napraw mechatronicznych układów pojazdów samochodowych
Język obcy zawodowy

Forma kształcenia – hybrydowa

Opis zawodu
Specjalista geodeta to osoba zajmująca się pomiarami i analizą danych geograficznych oraz
przestrzennych. Pracuje w różnych dziedzinach, takich jak budownictwo, urbanistyka, ochrona
środowiska czy geoinformacja. Jego głównym celem jest dokładne określenie lokalizacji, granic
działek oraz innych obiektów na powierzchni ziemi. W związku z tym specjalista geodeta
wykorzystuje różnorodne technologie i narzędzia pomiarowe.
Czynności zawodowe specjalisty geodety:
1. Pomiary geodezyjne: Przeprowadzanie pomiarów terenowych za pomocą instrumentów
takich jak teodolity, niwelatory, GPS czy skanery 3D.
2. Tworzenie map i planów: Opracowywanie map topograficznych, map geodezyjnych oraz
planów zagospodarowania przestrzennego.
3. Analiza danych: Przetwarzanie i analiza danych pomiarowych w celu uzyskania istotnych
informacji o przestrzeni geograficznej.
4. Ustalanie granic działek: Określanie granic nieruchomości na podstawie danych
katastralnych i własnościowych.
5. Konsultacje i doradztwo: Świadczenie usług doradczych dla klientów w zakresie geodezji,
dotyczących inwestycji budowlanych, planowania przestrzennego itp.
6. Wykonywanie rachunków geodezyjnych: Obliczanie powierzchni działek, objętości oraz
innych wskaźników istotnych z punktu widzenia inwestycji i zagospodarowania przestrzeni.
7. Dokumentacja geodezyjna: Przygotowywanie i archiwizowanie dokumentacji związanej z
przeprowadzonymi pomiarami i wykonanymi pracami geodezyjnymi.
8. Wykorzystywanie oprogramowania geoinformatycznego: Praca z programami do analizy
i wizualizacji danych geodezyjnych, takimi jak GIS (Geographic Information System).
9. Współpraca z innymi specjalistami: Kontakt z inżynierami, architektami, urbanistami oraz
przedstawicielami administracji publicznej w celu koordynacji działań w projektach
budowlanych i zagospodarowania przestrzennego.
10. Uczestnictwo w szkoleniach i konferencjach: Rozwój zawodowy poprzez uczestnictwo
w kursach, warsztatach i konferencjach związanych z geodezją i nowymi technologiami
pomiarowymi.
Zawód specjalisty geodety jest kluczowy w procesie planowania i realizacji różnorodnych
inwestycji, a także w ochronie środowiska i zarządzaniu przestrzenią. Wymaga on zarówno
umiejętności technicznych, jak i analitycznego myślenia oraz dokładności w wykonywaniu
pomiarów.
Absolwent powinien być przygotowany do wykonywania zadań zawodowych:
1. Zakładania i pomiaru osnów pomiarowych oraz wykonywania pomiarów sytuacyjnych
i wysokościowych terenu,
2. Sporządzania opracowań geodezyjnych i kartograficznych na podstawie danych
pomiarowych lub projektowych,
3. Wykonywania pomiarów realizacyjnych, geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej,
pomiarów kontrolnych obiektów budowlanych i urządzeń technicznych oraz
opracowywania wyników tych pomiarów;
4. Wznawiania znaków granicznych i wyznaczania punktów granicznych, wykonywania
podziałów i rozgraniczeń nieruchomości, scaleń i wymiany gruntów, scaleń i podziałów
nieruchomości oraz wywłaszczeń nieruchomości,
5. Aktualizacji i modernizacji bazy danych katastru nieruchomości,
6. Wprowadzania danych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego oraz ich
aktualizacji.
Nazwa jednostki efektów kształcenia
Bezpieczeństwo i higiena pracy
Podstawy geodezji

Wykonywanie pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych oraz opracowywanie wyników pomiarów
Sporządzanie opracowań kartograficznych
Wykonywanie prac związanych z geodezyjną obsługą inwestycji budowlanych
Wykonywanie geodezyjnych pomiarów kontrolnych obiektów budowlanych i urządzeń
technicznych
Zakładanie, modernizacja i aktualizacja katastru nieruchomości
Wykonywanie prac geodezyjnych związanych z gospodarką nieruchomościami
Język obcy zawodowy

Forma kształcenia – hybrydowa

Opis zawodu
Specjalista budownictwa to osoba, która zajmuje się różnorodnymi aspektami związanymi
z projektowaniem, planowaniem, wykonawstwem oraz zarządzaniem inwestycjami budowlanymi.
W zależności od specjalizacji, jego zadania mogą obejmować zarówno prace techniczne, jak
i doradcze.
Czynności zawodowe specjalisty budownictwa mogą obejmować:
1. Projektowanie budynków i infrastruktury:
 Sporządzanie projektów architektonicznych i inżynieryjnych.
 Wykonywanie rysunków technicznych i specyfikacji materiałowych.
2. Analiza i ocena techniczna:
 Przeprowadzanie analiz konstrukcyjnych w celu oceny nośności i stabilności budynków.
 Weryfikacja zgodności projektów z obowiązującymi normami i przepisami budowlanymi.
3. Zarządzanie budową:
 Koordynowanie procesów budowlanych na placu budowy.
 Nadzorowanie pracowników oraz podwykonawców.
 Harmonogramowanie i kontrola kosztów inwestycji budowlanej.
4. Doradztwo techniczne:
 Udzielanie porad w zakresie technologii budowlanej i doboru materiałów.
 Ocenianie zgodności projektów z wymaganiami inwestora oraz normami prawnymi.
5. Przygotowywanie dokumentacji:
 Sporządzanie raportów i opinii technicznych.
 Opracowywanie dokumentacji przetargowej i ofertowej.
6. Kontrola jakości:
 Monitorowanie jakości wykonywanych robót budowlanych.
 Przeprowadzanie odbiorów technicznych i inspekcji budowlanych.
7. Współpraca z innymi branżami:
 Koordynowanie działań z architektami, inżynierami różnych specjalności oraz innymi
specjalistami związanymi z inwestycjami budowlanymi.
8. Utrzymanie obiektów budowlanych:
 Opracowywanie i wdrażanie planów serwisowych i konserwacyjnych dla istniejących
obiektów.
Specjalista budownictwa może pracować zarówno w firmach budowlanych, biurach projektowych,
instytucjach publicznych, jak i jako samodzielny przedsiębiorca lub doradca. W jego pracy istotne
są umiejętności techniczne, znajomość przepisów budowlanych, a także zdolności do zarządzania
projektami i komunikacji z różnymi interesariuszami.
Absolwent powinien być przygotowany do wykonywania zadań zawodowych:
1. Wykonywania zapraw murarskich, tynkarskich i mieszanek betonowych,
2. Wykonywania murowanych konstrukcji budowlanych,
3. Wykonywania i naprawa tynków wewnętrznych i zewnętrznych,
4. Wykonywania remontów i rozbiórki murowanych konstrukcji budowlanych;
5. Organizowania i kontrolowania robót związanych z zagospodarowaniem terenu budowy,
6. Organizowania i kontrolowania robót konstrukcyjno-budowlanych stanu surowego,
7. Organizowania i kontrolowania budowlanych robót wykończeniowych,
8. Organizowania i kontrolowania robót związanych z utrzymaniem obiektów budowlanych
w pełnej sprawności technicznej,
9. Sporządzania kosztorysów robót budowlanych.
Nazwa jednostki efektów kształcenia
Bezpieczeństwo i higiena pracy
Podstawy budownictwa
Wykonywanie zapraw murarskich, tynkarskich i mieszanek betonowych

Wykonywanie murowanych konstrukcji budowlanych
Wykonywanie i naprawa tynków wewnętrznych i zewnętrznych
Wykonywanie remontów i rozbiórek murowanych konstrukcji budowlanych
Podstawy projektowania konstrukcji budowlanych
Organizowanie robót związanych z zagospodarowaniem terenu budowy oraz wykonywaniem robót
ziemnych
Organizowanie robót budowlanych stanu surowego
Organizowanie robót wykończeniowych
Organizowanie robót związanych z utrzymaniem obiektów budowlanych
Organizowanie robót związanych z rozbiórką obiektów budowlanych
Sporządzanie kosztorysów robót budowlanych
Język obcy zawodowy

Forma kształcenia – hybrydowa

Opis zawodu
Specjalista prac wykończeniowych w budownictwie to profesjonalista odpowiedzialny za
finalizowanie i estetyczne wykończenie wnętrz i zewnętrznych powierzchni budynków. Jego
zadania mają na celu zapewnienie, że wnętrza i elewacje budynków są nie tylko funkcjonalne, ale
także atrakcyjne wizualnie. Wymaga to znajomości różnych materiałów, technik oraz umiejętności
estetycznych.
Czynności zawodowe specjalisty prac wykończeniowych:
1. Planowanie i projektowanie:
 Analiza projektów architektonicznych oraz wytycznych dotyczących wykończeń.
 Współpraca z architektami i innymi specjalistami w celu określenia żądanych wykończeń.
2. Przygotowanie powierzchni:
 Oczyszczanie, szpachlowanie i malowanie ścian oraz sufitów.
 Przygotowanie podłóg do układania paneli, płytek czy innych materiałów.
3. Wykonywanie robót glazurniczych:
 Układanie płytek ceramicznych, gresowych lub kamieni naturalnych w różnych
pomieszczeniach.
 Wykonywanie fugowania i impregnacji powierzchni.
4. Montaż konstrukcji:
 Instalacja sufitów podwieszanych, ścianek działowych oraz innych elementów
konstrukcyjnych.
 Montaż elementów dekoracyjnych, takich jak listwy przypodłogowe, gzymsy czy boazerie.
5. Prace stolarskie:
 Wykonywanie i montaż zabudów meblowych, szaf wnękowych, regałów oraz innych
elementów drewnianych.
6. Montaż instalacji:
 Wdrażanie rozwiązań związanych z instalacjami elektrycznymi (np. gniazdka,
oświetlenie).
 Uzgadnianie i realizacja instalacji hydraulicznych, jeśli dotyczy.
7. Końcowe prace wykończeniowe:
 Malowanie i tapetowanie ścian.
 Wykończenia powierzchni, takie jak lakierowanie czy olejowanie drewna.
8. Zarządzanie i nadzorowanie:
 Nadzór nad pracownikami oraz koordynowanie pracy zespołu.
 Kontrola jakości wykonywanych prac oraz rozwiązywanie ewentualnych problemów.
9. Doradztwo i obsługa klienta:
 Konsultacje z klientami w zakresie materiałów, wzorów i technik wykończeniowych.
 Przygotowywanie kosztorysów i ofert dla klientów.
10. Przestrzeganie norm i standardów:
 Dbanie o bezpieczeństwo pracy oraz przestrzeganie przepisów budowlanych i ogólnych
norm jakości.
Specjalista prac wykończeniowych powinien mieć dobre umiejętności manualne, estetyczne
wyczucie, a także zdolność do pracy w zespole oraz komunikacji z klientami. Wiedza na temat
różnorodnych materiałów i technik w budownictwie jest kluczowa dla sukcesu w tym zawodzie.
Absolwent powinien być przygotowany do wykonywania zadań zawodowych:
1. Montowania systemów suchej zabudowy,
2. Wykonywania robót malarskich,
3. Wykonywania robót tapeciarskich,
4. Wykonywania robót posadzkarskich,
5. Wykonywania robót okładzinowych;
6. Organizowania i kontrolowania robót związanych z zagospodarowaniem terenu budowy,

7. Koordynowania prac związanych z wykonywaniem robót wykończeniowych
w budownictwie,
8. Organizowania i kontrolowania robót wykończeniowych prowadzonych w obiektach
budowlanych,
9. Sporządzania kosztorysów robót wykończeniowych w budownictwie.
Nazwa jednostki efektów kształcenia
Bezpieczeństwo i higiena pracy
Podstawy budownictwa
Montaż systemów suchej zabudowy
Wykonywanie robót malarskich
Wykonywanie robót tapeciarskich
Wykonywanie robót posadzkarskich
Wykonywanie robót okładzinowych
Organizowanie robót związanych z zagospodarowaniem terenu budowy
Organizowanie i kontrolowanie robót wykończeniowych w budownictwie
Sporządzanie kosztorysów robót wykończeniowych w budownictwie
Język obcy zawodowy