Europejska Uczelnia Nauk Medycznych i Społecznych w Warszawie
Procedura określenia i weryfikacji efektów kształcenia dla prowadzonych przez uczelnię kierunków oraz monitorowania ich realizacji jest złożona. Sformułowane przez uczelnię efekty kształcenia są zgodne z Polską Ramą Kwalifikacji i obejmują trzy obszary: wiedzę, umiejętności i kompetencje społeczne. Do weryfikacji uzyskanych przez studenta efektów kształcenia mogą być wykorzystywane różne metody, np.: prezentacja tematu, analiza przypadku, projekt, autoprezentacja, raport, egzamin pisemny, reportaż, egzamin ustny, recenzja, esej, referat, felieton, sprawozdanie, informacja, symulacja, kolokwium, wywiad, komentarz, komunikat oraz aktywność merytoryczna. Decyzję dotyczącą wyboru metod podejmuje prowadzący zajęcia, który jest zobowiązany do przechowywania dokumentacji z egzaminów i zaliczeń przez rok. Nad właściwym doborem metod weryfikacji czuwa Komisja ds. Zapewniania Jakości Kształcenia. Szczegółowe warunki i tryb uzyskiwania zaliczeń i składania egzaminów zawiera Regulamin studiów. System weryfikacji efektów kształcenia uzyskanych w trakcie realizacji praktyk polega na porównaniu zakładanych celów i zadań zawartych w dziennikach praktyk (zgodnie ze studiowaną specjalnością) z aktywnością i osiągnięciami studenta na praktyce. Sprawdzenia tych efektów i ich oceny dokonuje w pierwszej kolejności zakładowy opiekun praktyk, a następnie uczelniany opiekun praktyk. Dalsza weryfikacja osiągniętych efektów jest możliwa podczas zajęć realizowanych w toku kształcenia. Weryfikacja końcowych efektów kształcenia wiąże się z procesem dyplomowania. Praca magisterska stanowi samodzielne opracowanie problemu naukowego lub praktycznego, którą student przygotowuje pod kierunkiem nauczyciela akademickiego zatrudnionego w EUNMIS w Warszawie, posiadającego co najmniej stopień naukowy doktora, który jest promotorem pracy. Tematyka pracy magisterskiej powinna wynikać z problematyki stanowiącej treści programu kształcenia odpowiedniego kierunku studiów i umożliwiać osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia. W celu weryfikacji poprawności funkcjonowania procesu dyplomowania została również powołana Komisja ds. Jakości Procesu Dyplomowania. W obszarze jej kompetencji znajduje się weryfikacja proponowanej tematyki prac dyplomowych, ocena losowo wybranych prac oraz recenzji, a także analiza adekwatności ocen promotorów i recenzentów.
Eliminowaniu potencjalnych zjawisk patologicznych, przede wszystkim plagiatów służy program antyplagiatowy plagiat.pl oraz składane przez studentów piszących prace dyplomowe stosowne oświadczenia. Nauczyciele akademiccy dbają także o właściwy poziom i samodzielność prac oraz referatów prezentowanych przez studentów na zajęciach lub będących podstawą zaliczenia przedmiotu. Na straży właściwych zachowań studentów stoją Kodeks etyki studenta opracowany przez Samorząd Studencki oraz zapisy Regulaminu studiów dotyczące odpowiedzialności dyscyplinarnej. Naturalną weryfikacją efektów kształcenia w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych jest kariera zawodowa absolwenta. W procesie określania i weryfikowania zakładanych efektów kształcenia biorą czynny udział interesariusze wewnętrzni i zewnętrzni. Wewnętrzni interesariusze – pracownicy i studenci – są członkami wszystkich organów kolegialnych uczelni, a interesariusze zewnętrzni tworzą ciało doradcze jakim jest Posiedzenia Interesariuszy działające w Uczelni. Stałe kontakty z interesariuszami zewnętrznymi (pracodawcami) są utrzymywane poprzez Koordynatora ds. kontaktów z pracodawcami. Głównym zadaniem koordynatora jest nawiązywanie współpracy z przedstawicielami środowiska pracodawców m.in. w celu dokonania przez nich analizy przygotowanych programów kształcenia pod względem zgodności zakładanych efektów kształcenia z aktualnymi potrzebami rynku pracy. Podczas zorganizowanych posiedzeń Interesariuszy zewnętrznych, jego członkowie dzielą się opiniami nt. zakładanych efektów kształcenia oraz programów kształcenia. Współpraca z pracodawcami ma charakter ustawiczny i przyczynia się do ewentualnych korekt programów kształcenia zwłaszcza pod względem dostosowania treści teoretycznych do wymagań w zakresie przygotowania praktycznego, co służy poprawie jakości kształcenia w uczelni. Doskonaleniu programu kształcenia i jego efektów służą między innymi działania dotyczące modyfikacji planów studiów i sylabusów. Programy kształcenia są przygotowywane i corocznie weryfikowane przez zespół najbardziej doświadczonych nauczycieli akademickich, we współpracy z interesariuszami wewnętrznymi i zewnętrznymi.
Procedura określenia i weryfikacji efektów kształcenia dla prowadzonych przez uczelnię kierunków oraz monitorowania ich realizacji jest złożona. Sformułowane przez uczelnię efekty kształcenia są zgodne z Polską Ramą Kwalifikacji i obejmują trzy obszary: wiedzę, umiejętności i kompetencje społeczne. Do weryfikacji uzyskanych przez studenta efektów kształcenia mogą być wykorzystywane różne metody, np.: prezentacja tematu, analiza przypadku, projekt, autoprezentacja, raport, egzamin pisemny, reportaż, egzamin ustny, recenzja, esej, referat, felieton, sprawozdanie, informacja, symulacja, kolokwium, wywiad, komentarz, komunikat oraz aktywność merytoryczna. Decyzję dotyczącą wyboru metod podejmuje prowadzący zajęcia, który jest zobowiązany do przechowywania dokumentacji z egzaminów i zaliczeń przez rok. Nad właściwym doborem metod weryfikacji czuwa Komisja ds. Zapewniania Jakości Kształcenia. Szczegółowe warunki i tryb uzyskiwania zaliczeń i składania egzaminów zawiera Regulamin studiów. System weryfikacji efektów kształcenia uzyskanych w trakcie realizacji praktyk polega na porównaniu zakładanych celów i zadań zawartych w dziennikach praktyk (zgodnie ze studiowaną specjalnością) z aktywnością i osiągnięciami studenta na praktyce. Sprawdzenia tych efektów i ich oceny dokonuje w pierwszej kolejności zakładowy opiekun praktyk, a następnie uczelniany opiekun praktyk. Dalsza weryfikacja osiągniętych efektów jest możliwa podczas zajęć realizowanych w toku kształcenia. Weryfikacja końcowych efektów kształcenia wiąże się z procesem dyplomowania. Praca magisterska stanowi samodzielne opracowanie problemu naukowego lub praktycznego, którą student przygotowuje pod kierunkiem nauczyciela akademickiego zatrudnionego w EUNMIS w Warszawie, posiadającego co najmniej stopień naukowy doktora, który jest promotorem pracy. Tematyka pracy magisterskiej powinna wynikać z problematyki stanowiącej treści programu kształcenia odpowiedniego kierunku studiów i umożliwiać osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia. W celu weryfikacji poprawności funkcjonowania procesu dyplomowania została również powołana Komisja ds. Jakości Procesu Dyplomowania. W obszarze jej kompetencji znajduje się weryfikacja proponowanej tematyki prac dyplomowych, ocena losowo wybranych prac oraz recenzji, a także analiza adekwatności ocen promotorów i recenzentów.
Eliminowaniu potencjalnych zjawisk patologicznych, przede wszystkim plagiatów służy program antyplagiatowy plagiat.pl oraz składane przez studentów piszących prace dyplomowe stosowne oświadczenia. Nauczyciele akademiccy dbają także o właściwy poziom i samodzielność prac oraz referatów prezentowanych przez studentów na zajęciach lub będących podstawą zaliczenia przedmiotu. Na straży właściwych zachowań studentów stoją Kodeks etyki studenta opracowany przez Samorząd Studencki oraz zapisy Regulaminu studiów dotyczące odpowiedzialności dyscyplinarnej. Naturalną weryfikacją efektów kształcenia w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych jest kariera zawodowa absolwenta. W procesie określania i weryfikowania zakładanych efektów kształcenia biorą czynny udział interesariusze wewnętrzni i zewnętrzni. Wewnętrzni interesariusze – pracownicy i studenci – są członkami wszystkich organów kolegialnych uczelni, a interesariusze zewnętrzni tworzą ciało doradcze jakim jest Posiedzenia Interesariuszy działające w Uczelni. Stałe kontakty z interesariuszami zewnętrznymi (pracodawcami) są utrzymywane poprzez Koordynatora ds. kontaktów z pracodawcami. Głównym zadaniem koordynatora jest nawiązywanie współpracy z przedstawicielami środowiska pracodawców m.in. w celu dokonania przez nich analizy przygotowanych programów kształcenia pod względem zgodności zakładanych efektów kształcenia z aktualnymi potrzebami rynku pracy. Podczas zorganizowanych posiedzeń Posiedzenia Interesariuszy, jego członkowie dzielą się opiniami nt. zakładanych efektów kształcenia oraz programów kształcenia. Współpraca z pracodawcami ma charakter ustawiczny i przyczynia się do ewentualnych korekt programów kształcenia zwłaszcza pod względem dostosowania treści teoretycznych do wymagań w zakresie przygotowania praktycznego, co służy poprawie jakości kształcenia w uczelni. Doskonaleniu programu kształcenia i jego efektów służą między innymi działania dotyczące modyfikacji planów studiów i sylabusów. Programy kształcenia są przygotowywane i corocznie weryfikowane przez zespół najbardziej doświadczonych nauczycieli akademickich, we współpracy z interesariuszami wewnętrznymi i zewnętrznymi.